Relacja z wyjazdu - co warto zobaczyć w Szwecji i Finlandii?

Czeeeść! :)
Witam po dłuższej przerwie i od razu zapraszam na relację z wyjazdu. Będzie dużo zdjęć, dużo tekstu, dużo emocji, więc czytacie na własną odpowiedzialność. :D

Generalnie jak wiecie swoje wakacje spędziłam w północnej Finlandii. Aby tam dotrzeć musiałam popłynąć promem. Podróż wyglądała następująca: Gdynia --> Karlskrona (Stena Line), a potem Sztokholm --> Turku (Viking Line). Generalnie uwielbiam pływać promami, mogłabym to robić non stop. Siedzenie na pokładzie jest suuuper! :D
P.S Dobre jedzenie. Łosoś na Viking Line był PYSZNY! I jeszcze naleśniki z syropem klonowym i zupa z homara na Stena Line. :D

Witamy w Sztokholmie! Akurat mieliśmy w Sztokholmie 2 godzinki na pochodzenie po mieście, więc wybraliśmy się na spacer. Już wcześniej byłam w tym mieście, ale dla reszty rodziny była to nowość. :) Żałuję, że nie kupiłam sobie lizaków, ale wynagrodziła mi to inna rzecz... :D

Oto miejsce urzędowania króla Szwecji, bo jak wiecie lub nie to państwo jest królestwem. :)
Generalnie było BARDZO gorąco, temperatura sięgała prawie 30 stopni...Miało być chłodno! :D

Zdjęcie robione na port, gdzie cumowały promy. Na zdjęciu nie ma naszego. :)

Zdjęcie robione przez szybę w samochodzie...Takie widoki towarzyszyły mi przez prawie 1000 km w Finlandii...Po wjechaniu w północną część tego kraju towarzyszyły nam jeszcze renifery, który lubiły wbiegać na drogę jak oszołomy. :D

Głodna jeździć nie będę, tak? :D Te ciasteczka są super - kupiliśmy dwa opakowanie na promie, bo:
a) są tańsze niż u nas (10 sztuk za 13 zł)
b) u nas są trudno dostępne. ;)
Pychotka. :D

Sobotę późnym wieczorem w końcu dojechaliśmy na miejsce. Niedziela okazała się gorącym dniem, więc wybraliśmy się na pobliskie jeziorko, żeby sprawdzić, czy woda ciepła. Okazała się znośna, więc wykąpaliśmy się, bo temperatura powietrza była zacna (coś koło 28 stopni). :D
Ah, zapomniałam wspomnieć - pierwszy tydzień spędziliśmy w ośrodku w Sallatunturin. :)

I zbliżenie na jeziorko. W tym ośrodku był taki fajny klub/pomieszczenie dla członków RCI. Był bilard, nintendo i parę innych zabawek. Szkoda, że odkryliśmy to dość późno. :D

Byliśmy również w kopalni ametystów, która znajdowała się w miejscowości Luosto. Po małej pogadance szło się na górkę, dostawało coś takiego jakby do kopania i szukało się ametystów. Jeśli mieścił się w dłoni można było go zabrać. Ja znalazłam takie tam pseudo ametysty, ale to nic. :D

A to proszę państwa jest moroszka, której to owoc rośnie tylko jeden na jednym krzaczku. Akurat były nie dojrzałe. :))
Oczywiście jeździłam też na rowerze. bo ścieżki tam mają wyczepiste, można się nieźle rozpędzić. :D Tylko trzeba uważać, bo ja prawie nie potrąciłam renifera. :D

Wracając z kopalni ametystów zatrzymaliśmy się na chwilę, by zrobić zdjęcie przy ogromnym jeziorze. :D

Zdjęcie z naszej pierwszej,pieszej wędrówki, podczas której oczywiście zeszliśmy PORZĄDNIE ze szlaku przez co było trzeba trochę nadrabiać...A chcieliśmy tylko wejść na górkę koło naszego domu. Później okazało się, że na nią nie da się w ogóle wejść...Aha. :D

Koniec końców trafiliśmy na jakąś trasę i kawałek się przeszliśmy. ;)

Listek mi się podoba ^^ I właściwie tylko dlatego dodaję tu te zdjęcie. :D

RENIFEREK! Było ich pełno, chodziły wokół domu i robiliśmy im zdjęcia. Dały się nawet pogłaskać. :D

Dum, dum, dum, a to co? Jaskinia św. Mikołaja w Rovaniemi! Jednak już za 3 razem nie było tak fajnie jak za pierwszym, niemniej nie żałuję. :D Tak wygląda wejście - w środku słuchać sowę i wyjące wilki. :)

Mój najulubieńszy punkt wycieczki po grocie, czyli kolejka! :D Prowadzi ona po świecie Mikołaja, nie tylko dla dzieci. Jest bajerancka! :D

To również robione w Rovaniemi również u Mikołaja tylko tym razem we wiosce, która leży jakieś 1,5 - 2 km od groty. ;)

Zdjęcie na kawałek wioski Mikołaja. Ta biała linia to zaznaczone koło podbiegunowe. Dalej widać dachy wieżyczek. Jest tam drugi Mikołaj, u którego też można sobie zrobić zdjęcie, a na dodatek elf i Mikołaj potrafią trochę po polsku. :D

A to fragment stołu z poczty św. Mikołaja, na której nadaliśmy rój kartek. :D Z tego co wiem, dwie doszły. :D 

Generalnie cała poczta oblepiona jest listami dzieci,szkół ogólnie ludzi do św.Mikołaja. Czasami można nieźle się uśmiać czytając je. :D 

Najstarszy kościół w północnej Finlandii znajduje się w miejscowości Sodankyla. Pochodzi on z drugiej połowy XVII wieku. :)

Tutaj przedstawiam Wam już domek/apartament z drugiego tygodnia. Mieścił się on w miejscowości Saariselka. To już była akurat typowa miejscowość turystyczna, wyglądało trochę jak alpejska miejscowość...Zimą musi być pełno ludzi. :D Mimo wszystko było cicho i spokojnie. Wyjeździłam się tam na łyżworolkach za wszystkie czasy. :))

Nazwę tej górki tata przeczytał "kurwatunturi" :D Wiecie, że na niej ma swój dom św.Mikołaj? Tylko, żeby wejść na nią trzeba mieć zgodę służby celnej w Rosji...

Mała, 6 km trasa w parku narodowym Urko Kekkosen. 

Buu, nieszpodzianka! Mój wielki tyłek w prezencie. :D Pora się wziąć za siebie. :D

Widoczki, widoczki...Trasa wiodła na górę. :D

Brat się okrooopnie zmachał, bo słońce prażyło, ale na samej górze strrrasznie wiało. :D

Gdziekolwiek się na samej górze nie obrócisz tam pustki. Nic. Kompletnie nic.

Grzyby, pełno grzybów! Przywieźliśmy sporo słoików i innych pojemników wypełnionych po brzegi suszonymi grzybami. :)

O, to ci niespodzianka, znowu ja! Zdjęcie zostało zrobione o godzinie 23:10... Pojechaliśmy oglądać zachód słońca. :)

Tak ono wyglądało - podoba mi się ^^

A tutaj zdjęcie ze świętej wyspy w okolicach Inari, gdzie byliśmy zwiedzać muzeum Siida, a przy okazji wybraliśmy się na wycieczkę stateczkiem. ;) 

 Obiecuję, to już moje ostatnie zdjęcie. :D

Tak wyglądała ta wysepka z daleka - skały, nic ciekawego. :D

Po krótkim rejsie udaliśmy się do skansenu w tym samym muzeum...Oczywiście wróciliśmy z ogromną siatką grzybów. :D 

Kolejna trasa, tym razem o wiele dłuższa. Słońce paliło niemiłosiernie, w słońcu w pewnym momencie było 38 stopni (to wszystko za kołem podbiegunowym!). :D 

Cudowny, chłodny, kochany strumyczek. Orzeźwienie w sam raz na taki upał! :D

To zdjęcie pochodzi z Norwegii, gdy jechaliśmy na Nordkapp. Piękne, piękne widoki, cudowna podroż, ale cholernie długa niemniej warto było. :D 

Niestety, nie zjedliśmy cały dzień nic ciepłego, bo stwierdziliśmy, że nie damy 75 zł za hamburgera (najtańszym daniem była zupa rybna za 70 zł). :D 

Ah, szkoda, że nie możecie tego zobaczyć na żywo! Te fiordy, te widoki...Zapiera dech w piersiach! 

May postój w uroczej zatoczce...Woda zimna była. :D
Generalnie w górach leżał jeszcze śnieg, były wodospady, a temperatura o 1 w nocy wynosiła 19 stopni, ale to już w Finlandii. :D 

I witamy na Nordkappie! Nie myślcie, że to tylko kawałek skałki...W środku jest sporo do zwiedzania!

Globus, który stoi na samym "cyplu".

Tak mniej więcej wygląda widok z boku - nic nadzwyczajnego. :D

Ostatni widok z Norwegii...

Jedno z jedynie dwóch zdjęć, które zrobiła w Turku. Generalnie nie dało się dojechać jednego dnia z Saariselki do Turku...Jakieś 1100 kilometrów, więc złapaliśmy nocleg w Parkano (ładne miasteczko) i takim oto sposobem w Turku mieliśmy jakieś 5 godzin, bo prom był dopiero o 20.

Przy okazji zdjęcia z Turku wspomnę Wam, że akurat na Vikingu była kolacja z przewodnim motywem truskawek...RAJ! :D

Tak wygląda kolejka do promu...A my byliśmy dopiero w połowie. :D Generalnie ten zatrzymywał się jeszcze na Wyspach Alandzkich w środku nocy, więc była to też jakaś tam dodatkowa atrakcja. :)

Taki tam widoczek z promu :)

Takie jedzonko na Vikingu mieli. :D

Następnego dnia po pokonaniu trasy Sztokholm-Karlskrona pochodziliśmy po tym drugim mieście. Na zdjęciu widać rynek. :) 

Serwują tu OGROMNE, pyszne lody. Te zdjęcie niestety nie oddaje ich monstrualnego kształtu, a po drugie część już zjadłam. :D Wzięłam 3 gałki. :D Pożałowałam, bo było mi później tak słoooodko. :D

Lodziarnia zwie się Glassiaren i znajduje się na rynku. Generalnie są ogromne kolejki, ale akurat poszliśmy jak się schłodziło i było pusto. :) Na dodatek panie robią tam same wafelki do lodów i można to nawet zobaczyć. :)

A to ludek z kapeluszem, z którym tata KONIECZNIE musiał sobie zrobić zdjęcie. Wiąże się z nim pewna opowieść, którą muszę przeczytać. Generalnie jest to postać żebrzącego człowieka, który podobno zamarzł w noc sylwestrową w 1771 roku.

A to już Gdynia i wyjazd z promu...Koniec wycieczki, koniec urlopu. Jestem pewna, że jeszcze kiedyś wrócimy w tamte rejony, bo Finlandia uzależnia. :D 

Mam nadzieję, że dotrwaliście do końca. Jak Wy spędziłyście dotychczasowe wakacje? Byłyście kiedyś w Skandynawii? 

Buziaki,

Fabryczna :)